Welsh Corgi Cardigan

Autor: Peter Berry
Data Utworzenia: 14 Lipiec 2021
Data Aktualizacji: 13 Wrzesień 2024
Anonim
Welsh corgi cardigan | All about the breed
Wideo: Welsh corgi cardigan | All about the breed

Zawartość

Welsh Corgi Cardigan to mały pies, który był używany jako pasterz krów i owiec w Walii. Ten pies, blisko spokrewniony z popularnym Welsh Corgi Pembroke, jest mniej popularny niż jego psi kuzyn.

Welsh Corgi Cardigan Rasa ma szczególny charakter, który sprawia, że ​​nie są zbyt towarzyskie z innymi zwierzętami i jest nieśmiały w stosunku do obcych, ale w zamian jest bardzo lojalny wobec swojej ludzkiej rodziny. Ponadto Welsh Corgi Cardigan są bardzo inteligentnymi i łatwymi do wyszkolenia psami.

Jeśli jesteś zainteresowany adopcją takiego psa o pięknym wyglądzie i a małe, mocne i wytrzymałe ciało, nie przegap tego arkusza PeritoAnimal.


Źródło
  • Europa
  • Wielka Brytania
Ocena FCI
  • Grupa I
Charakterystyka fizyczna
  • Rustykalny
  • muskularny
  • Rozszerzony
  • krótkie łapy
Rozmiar
  • zabawka
  • Mały
  • Średni
  • Wspaniały
  • Ogromny
Wzrost
  • 15-35
  • 35-45
  • 45-55
  • 55-70
  • 70-80
  • ponad 80
waga dorosłych
  • 1-3
  • 3-10
  • 10-25
  • 25-45
  • 45-100
Nadzieja na życie
  • 8-10
  • 10-12
  • 12-14
  • 15-20
Zalecana aktywność fizyczna
  • Niski
  • Przeciętny
  • Wysoka
Postać
  • bardzo wierny
  • Inteligentny
  • Aktywny
Idealne dla
  • podłogi
  • Domy
  • Pasterz
  • Nadzór
rodzaj futra
  • Średni
  • Gładki
  • Ciężko

Welsh Corgi Cadigan: pochodzenie

to jest jeden z Najstarsze rasy psów w Wielkiej Brytanii więc jego pochodzenie jest nieznane. Uważa się jednak, że rozwinął się głównie w hrabstwie Cardiganshire, od którego wzięła swoją nazwę.


Początkowo psy te służyły jako stróże zarówno mienia, jak i stad i inwentarza żywego. Jednak kiedy walijscy pasterze dowiedzieli się o zdolności psów do kierowania stadem, zaczęli ich używać jako psów pasterskich i bojarów.

Z biegiem czasu zmieniły się potrzeby pasterzy i kardigan z walijskiego corgi nie był już przydatny na tych ziemiach. Stopniowo jego popularność malała, aż rasa prawie wyginęła. Na szczęście niektóre okazy przeżyły i pozostawiły wystarczająco dużo potomków, aby uniknąć wyginięcia.

Do 1934 r welsh corgi cardigan i welsh corgi pembroke uważano je za jedną rasę psów, ale w tym roku postanowiono rozdzielić te dwie odmiany na dwie różne rasy. Niestety Cardigan nigdy nie stał się bardzo popularnym psem, chociaż nie jest już rasą zagrożoną wyginięciem.


Welsh Corgi Cardigan: Funkcje

Idealna wysokość w kłębie tych psów to 30 centymetrów, a waga powinna być proporcjonalna do tej wielkości. To jedne z najmniejszych owczarków, choć nie mniej skuteczne do tego typu prac. Jego solidny i rustykalny korpus jest znany dłuższy niż wysoki. Nogi krótkie, ale bardzo mocne i grube.

Głowa kardiganu Welsh Corgi ma kształt i wygląd podobny do głowy lisa. Nos jest czarny i lekko wystający. Oczy są średnie, o delikatnym i czujnym wyrazie. Zazwyczaj są ciemne, ale w niektórych przypadkach mogą mieć niebieskie oczy. Uszy są duże w stosunku do wielkości psa, stojące i zaokrąglone.

Ogon tego psa jest umiarkowanie długi i podobny do lisa. Jest to jedna z cech, które ułatwiają odróżnienie kardiganu Welsh Corgi od Welsh Corgi Pembroke, ponieważ ten ostatni nie ma ogona lub ma mały ogon.

Futro jest twarde i może być krótkie lub średniej długości. Podwarstwa jest obfita. Może być dowolny kolor, ale biały nie powinien dominować.

Welsh Corgi Cardigan: osobowość

Te psy są bardzo aktywny, inteligentny i czujny. Jak większość owczarków, kardigan Welsh Corgi wymaga dużej stymulacji fizycznej i psychicznej, a także częstego towarzystwa. Zgodnie ze standardem rasy psy te powinny mieć stabilny temperament, bez bycia nieśmiałym czy agresywnym. Jednak z biegiem czasu i ewoluowały jako psy pasterskie, przekształciły się w zwierzaki zarezerwowane dla obcych i agresywne w stosunku do innych psów. W tej rasie bardzo ważna jest wczesna socjalizacja dla tego rodzaju zachowań z ludźmi. Należy jednak pamiętać, że a walijski kardigan corgi to raczej nie będzie bardzo towarzyski pies.

Oprócz tendencji do bycia agresywnym w stosunku do innych psów i powściągliwości wobec ludzi, kardigan Welsh Corgi może stwarzać inne problemy behawioralne. Ich silne instynkty pasterskie powodują, że dużo szczekają, aw niektórych przypadkach podgryzają ludziom nogi. Te zachowania można przełożyć na ćwiczenia fizyczne i umysłowe.

Welsh Corgi Cardigan: pielęgnacja

Pielęgnacja sierści u tej rasy jest prosta i zwykle wystarczy wyszczotkować sierść. dwa razy w tygodniu. Kąp się tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne, ponieważ zbyt często może to spowodować uszkodzenie skóry.

Ćwiczenia i stymulacja umysłowa są podstawą dobrych relacji z tymi psami. Welsh corgi cardigan to aktywne zwierzęta i potrzebują co najmniej dwóch umiarkowanych spacerów dziennie, plus trochę czasu na zabawę. Bardzo przydatne są również interaktywne zabawki dla psów, które unikają nudy poprzez mentalne wyzwanie dla tych zwierząt.

Twój trening i, jeśli to możliwe, uprawianie psich sportów może pomóc w skierowaniu energii tych psów. Jednak sporty, które wiążą się ze skokami, takie jak: zwinność, nie są wskazane, ponieważ mogą uszkodzić kręgosłup tych zwierząt.

Welsh corgi cardigans również potrzebują dużo towarzystwa i wskazane jest, aby mieszkały w pomieszczeniach, nawet jeśli wytrzymują zimny i umiarkowany klimat. Kiedy dostaną wystarczającą ilość ruchu i odpowiednią edukację psów, mogą dobrze żyć w mieszkaniu.

Welsh Corgi Cardigan: edukacja

Pomimo możliwej nieśmiałości i słabej socjalizacji, te psy są bardzo mądry i łatwo się uczą. Szkolenie psów to nie tylko coś, co lubią, to konieczność zaspokojenia ich potrzeb intelektualnych. Mogą reagować umiarkowanie dobrze na tradycyjny trening, ale ich najlepsze cechy wysuwają się na pierwszy plan przy pozytywnym treningu.

Kiedy zrozumie się naturę tej rasy, kardigan z welsh corgi może być doskonałym pupilem. Nie zapominaj, że w tym celu musisz zainwestować czas w te małe owczarki.

Welsh Corgi Cardigan: zdrowie

Welsh corgi cardigan jest podatny na rozwój niektórych dziedzicznych chorób psów, w tym: dysplazji stawu biodrowego, postępującego zaniku siatkówki, kamicy moczowej i mielopatii zwyrodnieniowej. Mają też tendencję do bycia otyłymi, dlatego ważne jest kontrolowanie ilości jedzenia.