Zawartość
- Cykl biologiczny tasiemca
- Objawy tasiemca u psa
- Co to jest proglottid gravidarum?
- Diagnoza tasiemca u psa
- Jak leczyć tasiemca u psa?
- Jednak jest coś fundamentalnego w kontrolowaniu tego typu tasiemca...
- Tasiemiec u psa przechodzi na człowieka?
Jest jeden liczne odmiany tasiemców które mogą mieć wpływ na zdrowie naszych psów. Tasiemiec jest pasożytem z grupy tasiemców (robaczki płaskie lub prawdziwe), który, jak niektóre gatunki, ma ogromny wpływ na zdrowie psów i ludzi może powodować choroby odzwierzęce, takich jak słynna cysta bąblowcowa. W tym artykule Animal Expert skupimy się na poznaniu Dipylidium caninum, najczęstszy tasiemiec wykrywany podczas rutynowych badań zwierząt domowych. Czytaj dalej i odkryj objawy tasiemca u psów i ich leczenie.
Cykl biologiczny tasiemca
Ten tasiemiec w kształcie taśmy, zamieszkuje jelito cienkie psów i kotów. Jednak, podobnie jak wszystkie pasożyty z tej grupy, potrzebują żywiciela pośredniego, aby zakończyć swój cykl.
Jeden pośredniego gospodarza jest to inny osobnik odmienny od żywiciela ostatecznego, którym w tym przypadku będzie organizm psa, w którym pasożyt dokonuje pewnych przemian i dalej się rozwija. Aby żywiciel ostateczny został zaatakowany przez tasiemca, musi on połknąć żywiciela pośredniego, który nosi w sobie zakaźną formę tasiemca.
Kto jest żywicielem pośrednim tasiemca? Dipylidium caninum?
no to zwykle jest pchła. Ciekawe jest to, że z kolei zewnętrzny pasożyt nosi w sobie pasożyta wewnętrznego, który kończy swój cykl, gdy pchła zostanie połknięta przez psa podczas lizania się lub przez skubanie nasady ogona, co jest powszechnie znane jako „ gwint śrubowy".
Nie wszystkie pchły noszą w sobie wągrzyca wewnętrznego, który jest zakaźną formą tasiemca. Jednak wiele pcheł staje się żywicielami pośrednimi po spożyciu zarodków pasożyta w środowisku. Wewnątrz pcheł zachodzą wszystkie przemiany, aż do etapu "cysticercus".Gdy pies połknie pchłę, cysticercus zostanie uwolniony do przewodu pokarmowego i rozpocznie się jego ewolucja. dla dorosłego tasiemca.
Czas, który upływa od spożycia zarażonej pcheł do dojrzałości tasiemca w jelicie cienkim psa, wynosi około 15 do 21 dni.
Objawy tasiemca u psa
Pasożytnictwo przez tasiemce zwykle bezobjawowe. Oznacza to, że zazwyczaj nie zdajemy sobie sprawy, że nasz pies cierpi na tę chorobę z powodu częstych zmian w innych przypadkach, takich jak utrata apetytu czy biegunka. W przypadku ciężkiego pasożytnictwa pies może mieć między innymi szorstką sierść, słabą kondycję ciała (chudość), biegunkę, obrzęk brzucha. Jednak ten obraz kliniczny jest powszechny u psów, które jednocześnie cierpią na wiele pasożytów.
U zwierząt domowych i opiekuńczych jedyną wskazówką, która może nam pomóc dowiedzieć się, czy nasz pies ma jednego lub więcej tasiemców w jelicie cienkim, jest obecność proglottydy ciążowe w kale.
Co to jest proglottid gravidarum?
To jest mobilna torba na jajka że tasiemiec eliminuje na zewnątrz z kałem żywiciela. Poruszają się, ale nie są robakami, ani nawet żywą istotą, to tylko „paczka” zawierająca jaja dorosłego tasiemca. wygląda jak ziarnko ryżu która rozciąga się i kurczy. Bezpośrednia obserwacja proglottid robaków w świeżym lub suchym stolcu, wokół odbytu lub włosów i znalezienie ich w łóżku jest zwykle wystarczająca do zdiagnozowania pasożytnictwa tasiemca. Dipylidium caninum na naszym psie. Jeśli tak się stanie, nie wahaj się jak najszybciej skontaktować się z weterynarzem, aby mógł on zalecić odpowiednie leczenie.
Kiedy spędzają czas poza ciałem lub przyczepiają się do włosów wokół odbytu psa, odwadniają się i przybierają wygląd nasion sezamu, tych, które można znaleźć w bułkach hamburgerowych.
Jeśli nie wykryjemy ich bezpośrednio w kale, bo nie widzimy, gdzie zwierzę się wypróżnia, możemy znaleźć proglottydy w psim legowisku, we włosach na ogonie lub w okolicach odbytu. Jeśli są suche, sprawdzimy, nakładając kroplę wody za pomocą pipety, a zobaczymy, jak odzyskają wygląd ziarenka białego ryżu. Jednak najrozsądniej jest jak najszybciej pozbyć się wszystkiego, wykonując drobiazgowe czyszczenie i odkurzanie.
Tradycyjnie mówiono, że inwazję tego typu tasiemca można zaobserwować po 6 miesiącu życia. Teoretycznie uważa się, że pies nie nabywa do tego czasu nawyku gryzienia (gryzienia). Jednak coraz częściej można znaleźć tasiemce u psów w wieku zaledwie trzech miesięcy. Wynika to z połknięcia zarażonej pcheł podczas karmienia matki lub lizania w ramach zachowań społecznych z innymi psami.
Diagnoza tasiemca u psa
Bezpośrednia obserwacja proglottid robaków w kale, znalezienie świeżego lub suchego wokół odbytu lub futra i w łóżku jest zwykle wystarczające do zdiagnozowania pasożytnictwa tasiemca. Dipylidium caninum na naszym psie. Jeśli tak się stanie, nie wahaj się jak najszybciej skontaktować się z weterynarzem, aby mógł on zalecić odpowiednie leczenie.
Jak leczyć tasiemca u psa?
To proste i skuteczne! Nie odrzuca się jednak faktu, że wszystkie pasożyty z czasem rozwijają pewną oporność na konwencjonalne leki przeciwpasożytnicze. O prazykwantel Jest lekiem z wyboru ze względu na bezpieczeństwo, niską cenę i wysoką skuteczność przeciwko tasiemcom. Pojedyncza dawka może być niewystarczająca. Czasami wskazane jest powtórzenie leczenia tasiemca u psów po 3 tygodniach.
Jednak znajdujemy wiele produktów związanych z oksymem milbemycyny i innymi środkami przeciwpasożytniczymi (pyrantel, kambendazol), które obejmują prawie wszystkie pasożyty naszego psa (toksokara, Trichuris, itp.) i może być interesujące podawanie prazikwantelu razem z niektórymi z nich regularnie w jednej tabletce. Jeśli pies prowadzi zajęcia z dostępem do terenów zielonych, takich jak parki, spotyka się z innymi psami na plaży lub w ośrodkach rekreacyjnych, konieczne może być podawanie leku co trzy miesiące.
Jednak jest coś fundamentalnego w kontrolowaniu tego typu tasiemca...
Jeśli nie będziemy regularnie leczyć naszego pupila przed pchłami, stosując wysokiej jakości produkty, nie dostaniemy więcej niż chwilowe wytchnienie. Jeśli pies zje zarażoną pchłę, po trzech tygodniach znów będzie miał w sobie robaki, ponieważ prazikwantel nie ma wysokiej aktywności resztkowej, to znaczy nie pozostaje w ciele zwierzęcia w nieskończoność, zabijając każdego ponownie rozwijającego się tasiemca.
Zatem głównym czynnikiem w leczeniu tasiemca u psów jest wyeliminować pchły, używając jednego z następujących produktów:
- tabletki na pchły (foksolaner, fluranaler, spinosad).
- Pipety na bazie selamektyny lub imidaklopridu+permetryny.
- obroże na bazie imidachloprydu i flumetryny lub deltametryny, a także do kontrolowania środowiska, w którym żyje pies.
Jeśli w otoczeniu jest gniazdo pcheł, na przykład szopa, w której gromadzi się drewno opałowe, co jakiś czas będziemy mieli nowe pokolenie, czekając na moment, kiedy obroża, pipeta czy tabletki, które podaliśmy psu przestaną działać, a my nie zauważamy. W związku z tym może być konieczne odkażanie środowiska za pomocą bomb przeciwpchelnych lub okresowe spryskiwanie permetryną.
Jeśli nie wiesz, jak często odrobaczyć swojego futrzanego przyjaciela i uniknąć pojawienia się robaków, nie przegap naszego artykułu i regularnie odwiedzaj weterynarza!
Tasiemiec u psa przechodzi na człowieka?
Ludzie może być twoim przypadkowym gospodarzem, jeśli przez pomyłkę połkną pchłę zarażoną cysticercus. Dorosłym jednak trudno o to, jednak jeśli mamy w domu dziecko i mieszkamy z psem, zwalczanie pcheł jest niezbędne!
Mimo, że połknięcie pcheł to bardzo szczególna sytuacja dla dziecka, zawsze lepiej jest temu zapobiegać. Zwłaszcza w tym wieku, w którym wszystko dostajesz do ust, a lizanie psa wydaje się fajnym pomysłem.
Ten artykuł służy wyłącznie do celów informacyjnych, na PeritoAnimal.com.br nie jesteśmy w stanie przepisać leczenia weterynaryjnego ani przeprowadzić żadnego rodzaju diagnozy. Sugerujemy zabranie zwierzaka do weterynarza na wypadek, gdyby miał jakiekolwiek dolegliwości lub dyskomfort.