Zawartość
- Charakterystyka rekina tygrysiego
- Twarz
- Uzębienie
- Rozmiar rekina tygrysiego
- Zachowanie rekina tygrysiego
- Karmienie rekinów tygrysich
- Reprodukcja rekina tygrysiego
- Siedlisko rekina tygrysiego
Rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier), lub barwiarznależy do rodziny Carcharhinidae i ma występowanie okołoglobalne w morza tropikalne i umiarkowane. Pomimo tego, że mogą pojawiać się na całym brazylijskim wybrzeżu, są bardziej powszechne w regionach północnym i północno-wschodnim, a mimo to są rzadko widywane.
Według tabeli gatunków FishBase rekiny tygrysie występują na całym zachodnim wybrzeżu Atlantyku: od Stanów Zjednoczonych po Urugwaj, przez Zatokę Meksykańską i Karaiby. Na wschodnim Atlantyku: wzdłuż całego wybrzeża od Islandii do Angoli. Podczas gdy w Indo-Pacyfiku można go znaleźć w Zatoce Perskiej, Morzu Czerwonym i Afryce Zachodniej po Hawaje, z północy na południe Japonii po Nową Zelandię. Na wschodnim Pacyfiku występuje w południowej Kalifornii, Stanach Zjednoczonych do Peru, w tym na obszarze wyspy Galapagos w Ekwadorze. W tym poście autorstwa PeritoAnimal zbieramy najważniejsze informacje na temat rekin tygrysi: charakterystyka, jedzenie, siedlisko i wszystko, co musisz o tym wiedzieć!
Źródło
- Afryka
- Ameryka
- Oceania
Charakterystyka rekina tygrysiego
Łatwo rozpoznawalna popularna nazwa rekina tygrysiego pochodzi właśnie od jego uderzających cech fizycznych: grzbiet (tył), który zmienia się od ciemnoszarego, poprzez niebieskawo-szary do szarobrązowego z ciemne prostokątne plamy przypominające paski boczne, przypominające wybuchy tygrysa, boki są szare również w paski, podobnie jak płetwy. Biały brzuch. Ten pasiasty wzór ma jednak tendencję do zanikania wraz z rozwojem rekina.
Twarz
Gatunek rozpoznaje się również po mocnym i długim ciele, zaokrąglonym pysku, krótkim i krótszym niż wysokość pyska. W tym momencie możliwa jest również naprawa widocznych soków wargowych w kierunku oczu, które mają błonę nabłonkową (znaną przez wielu jako trzecia powieka).
Uzębienie
ty zęby są trójkątne i ząbkowane, przypominają otwieracz do puszek. Dlatego tak łatwo przebijają się przez mięso, kości i twarde powierzchnie, takie jak skorupy żółwi.
Rozmiar rekina tygrysiego
Wśród gatunków rekinów, barwniki są czwartym co do wielkości na świecie, gdy osiągną dorosłość. Chociaż bezpodstawny raport twierdzi, że rekin tygrysi schwytany w Indochinach ważył 3 tony, według danych żarłacz tygrysi może osiągnąć 7 m długości i wadze do 900 kg, chociaż średnie wymiary wynoszą od 3,3 do 4,3 m przy wadze od 400 do 630 kg. Po urodzeniu potomstwo mierzy od 45 do 80 cm długości. Kobiety są zwykle większe niż mężczyźni.
Zachowanie rekina tygrysiego
Hunter, mimo że jest gatunkiem, który ma zwyczaj pływania w pojedynkę, gdy zasoby żywności są ogromne, żarłacz tygrysi można znaleźć w kępach. Na powierzchni, gdzie zwykle bytuje, żarłacz tygrysi nie pływa szybko, jeśli nie jest stymulowany przez krew i pożywienie.
Ogólnie rzecz biorąc, reputacja żarłacza tygrysiego jest zwykle bardziej „agresywna” niż innych, takich jak na przykład żarłacz biały. Samice są odpowiedzialne za opiekę nad potomstwem, dopóki nie przeżyją samodzielnie i dlatego można je uznać za bardziej „agresywne”.
Jeśli chodzi o liczbę ataki rekinów na ludzi, rekin tygrysi ustępuje tylko rekinowi białemu. Pomimo tego, że są ciekawymi zwierzętami, znanymi nawet z pokojowego współistnienia z doświadczonymi nurkami, należy je szanować. Są uważane za nieszkodliwe, ponieważ atakują tylko wtedy, gdy czują się nieswojo.
Karmienie rekinów tygrysich
Rekin tygrysi jest par excellence mięsożernym zwierzęciem, ale to, co pojawia się z przodu, bez względu na to, czy jest mięsem, czy nie, może zostać przez nie pochwycone: płaszczki, ryby, rekiny, mięczaki, skorupiaki, żółwie, foki i inne ssaki morskie. Według przewodnika po Tubarões w Brazylii, w ich żołądkach znaleziono już gruz, kawałki metalu, części ludzkiego ciała, ubrania, butelki, kawałki krów, koni, a nawet całe psy.
Reprodukcja rekina tygrysiego
Nie wszystkie rekiny rozmnażają się w ten sam sposób, ale żarłacz tygrysi jest gatunkiem jajożyworodnym: samicami 'nieść się' które rozwijają się w jej ciele, ale kiedy wykluwają się jaja, potomstwo opuszcza ciało matki przez poród. Samce osiągają rozmnażanie płciowe, gdy osiągają około 2,5 m długości, podczas gdy samice osiągają 2,9 m.
Na półkuli południowej czas gody rekina tygrysiego jest między listopadem a styczniem, podczas gdy na półkuli północnej między marcem a majem. Po ciąży, która trwa od 14 do 16 miesięcy, samica żarłacza tygrysiego może wydać miot liczący od 10 do 80 potomstwa, średnio od 30 do 50. Maksymalny zgłoszony wiek żywego żarłacza tygrysiego wynosił 50 lat.
Siedlisko rekina tygrysiego
Rekin tygrysi jest stosunkowo tolerancja na różne typy siedlisk morskich ale lubi często zachmurzone wody w regionach przybrzeżnych, co wyjaśnia częstotliwość występowania tego gatunku na plażach, portach i obszarach koralowych. Często spotyka się je nawet na powierzchniach, ale krócej potrafią pływać na głębokości do 350 m.
gatunki migruje sezonowo w zależności od temperatury wody: na ogół wody umiarkowane latem i powrót do mórz tropikalnych zimą. W przypadku tych migracji mogą pokonywać duże odległości w krótkim czasie, zawsze płynąc w linii prostej.