Zawartość
- Pochodzenie Teriera Szkockiego
- Charakterystyka fizyczna szkockiego teriera
- Terier szkocki: osobowość
- uważaj na szkockiego teriera
- Szkolenie Terierów Szkockich
- Terier Szkocki Zdrowie
O terier szkocki, terierszkocki lub po prostu „szkocki”, to mały, ale muskularny pies o solidnych kościach. Jego ogólny wygląd przypomina bardzo silnego psa, chociaż jego rozmiar jest niewielki. Dodatkowo charakterystyczna broda nadaje szczególnego akcentu pyskowi tego psa, który ma bardzo eleganckie ułożenie.
W tym artykule PeritoAnimal opowiemy Ci wiele rzeczy na temat terier szkocki, na przykład, że są psami całkiem niezależny, a zatem nie jest zalecane, aby nie były adoptowane przez bardzo czułe osoby lub które muszą być w ciągłym kontakcie ze swoimi pupilami, choć nie oznacza to, że możemy pozostawić tę rasę psa w spokoju na długi okres czasu.
Źródło
- Europa
- Wielka Brytania
- Grupa III
- muskularny
- krótkie łapy
- zabawka
- Mały
- Średni
- Wspaniały
- Ogromny
- 15-35
- 35-45
- 45-55
- 55-70
- 70-80
- ponad 80
- 1-3
- 3-10
- 10-25
- 25-45
- 45-100
- 8-10
- 10-12
- 12-14
- 15-20
- Niski
- Przeciętny
- Wysoka
- bardzo wierny
- Inteligentny
- Aktywny
- podłogi
- Domy
- Średni
- Ciężko
- gruby
Pochodzenie Teriera Szkockiego
Wcześniej wszystkie teriery szkockie dzieliły się tylko na dwie grupy: terier krótkonogi i terier długonogi, więc wszystkie małe rasy krzyżowały się, co jest źródłem wielkiego zamieszania, gdy spojrzy się na pochodzenie teriera szkockiego. Jedyne, co wiadomo na pewno, to to, że był zatrudniony jako łowca robaków w Highlands of Scotland. Został też mocno wybrany do samodzielnego działania, bez pomocy rolników, dlatego jest teraz samodzielnym psem.
Pod koniec XIX wieku dokonano rozróżnienia między różnymi psami. terier szkocki z krótkimi nogami i jego historia zaczyna być lepiej znana. Terier szkocki był bardzo popularny w rejonie Aberdeen i przez pewien czas był znany jako terier Aberdeen. W 1880 roku powstały pierwsze wzorce ras i szkocka zaczęła zdobywać popularność na terenach wystawowych.
W okresie między I a II wojną światową rasa ta zyskała dużą popularność, ponieważ pokaż psa i jako zwierzę domowe. Jednak w kolejnych latach jego popularność nieco spadła. Choć dziś nie ma sławy, jaką miał w czasach swojej świetności, terier szkocki jest nadal bardzo popularnym psem domowym i głównym konkurentem na wystawach.
Charakterystyka fizyczna szkockiego teriera
Według wzorca rasy wysokość krzyżówki szkockiej wynosi od 25,4 do 28 centymetrów, a idealna waga to od 8,6 do 10,4 kg. Ciało tych psów jest bardzo muskularny i silny. Grzbiet prosty i krótki, ale dolna część pleców jest głęboka i bardzo mocna. Klatka piersiowa szeroka i głęboka. Nogi są bardzo mocne jak na wielkość psa i zapewniają zaskakującą szybkość i zwinność.
głowa terier szkocki wyróżnia się, ponieważ wydaje się być bardzo długi w stosunku do wielkości psa i jego duża broda co nadaje mu szczególny charakter. Nos długi, a kufa mocna i głęboka. Oczy mają ostry, inteligentny wyraz i są w kształcie migdałów i ciemnobrązowe. Stojące i spiczaste uszy są wysoko wstawione. Ogon teriera szkockiego jest średniej długości, gruby u nasady i zwężający się ku końcowi. Pies lekko zgięty w pionie.
Włosy są dwuwarstwowe i dobrze przylegają do ciała. Warstwa wewnętrzna jest krótka, gęsta i miękka, natomiast warstwa zewnętrzna to twarde, gęste pasmo. Kolory akceptowane przez wzorzec rasy biały terier szkocki, czarny, pszeniczny lub dowolny pręgowany.
Terier szkocki: osobowość
Te psy są odważny, zdecydowany i niezależny, ale też bardzo lojalny i mądry. Ze swoimi właścicielami są bardzo przyjaźni i zabawni, mimo że są niezależni. W przypadku nieznajomych są zwykle powściągliwi i nie nawiązują łatwo przyjaźni, ale nie są też agresywni wobec innych. Inaczej jest z innymi psami, psami tej samej płci i innymi zwierzętami, często są one agresywne i mają tendencję do gonienia i zabijania małych zwierząt. Należy przeprowadzić socjalizację tych psów, ponieważ są one bardzo małe, aby mogły dobrze żyć z ludźmi, psami i innymi zwierzętami.
Do najczęstszych problemów behawioralnych w tej rasie należy nadmierne szczekanie i kopanie w ogrodzie, a także agresja wobec innych zwierząt. Problemy te można jednak rozwiązać, oferując psom możliwość wykonywania tych zachowań (z wyjątkiem agresji) w kontrolowanych sytuacjach oraz poprzez solidny i konsekwentny trening.
Terier szkocki ma idealny charakter, aby być pupilem ludzi, którzy nie przeszkadzają psu ciągle, ale lubią zajęcia fizyczne na świeżym powietrzu.
uważaj na szkockiego teriera
Pielęgnacja futra wymaga więcej czasu niż w przypadku innych ras, ponieważ terier szkocki musi być fryzura co najmniej trzy lub cztery razy w tygodniu aby uniknąć zwinięcia futra. Poza tym włosy trzeba strzyc około trzy razy w roku i czyść brodę codziennie. Te psy wymagają intensywnej opieki od profesjonalisty. Kąpiel zalecana jest tylko wtedy, gdy pies jest brudny i nie powinna być zbyt częsta.
Ponieważ są to bardzo aktywne i ciekawskie psy, terier szkocki potrzebuje dużo ćwiczeń fizycznych i umysłowych. Na szczęście wiele z tych ćwiczeń można wykonać w domu, ponieważ są to małe psy. Jeden lub więcej codziennych spacerów, oprócz niektórych gier w piłkę lub przeciągania liny, zwykle wystarcza, aby skierować energię tych psów. Jeśli będą mieli możliwość kopania, to zrobią to, więc może to również stać się czynnością uwalniającą energię, jeśli pies jest wyszkolony do tego tylko w jednym miejscu i pod nadzorem.
Z drugiej strony teriery szkockie są bardzo niezależne ze względu na swoją przeszłość jako psy myśliwskie. Dlatego nie potrzebują tak dużo towarzystwa jak inne psy, ale nie jest dobrym pomysłem zostawianie ich samych na dłuższy czas. Potrzebują czasu, dobrego towarzystwa, bez przeszkadzania lub pozostawienia na całe życie w odosobnieniu w ogrodzie.
Szkolenie Terierów Szkockich
Te psy są bardzo inteligentne i łatwo się uczą. Bardzo dobrze reagują na trening psów, gdy stosowane są pozytywne metody, takie jak trening klikerem. Jednak oni również są bardzo wrażliwe i są bardzo dotknięte karami i krzykami.
Terier Szkocki Zdrowie
Niestety jest to jedna z ras psów najbardziej podatnych na różne rodzaje raka. Ma predyspozycje do rozwoju raka pęcherza moczowego, jelit, żołądka, skóry i piersi. Ponadto jest to rasa podatna na: choroba von Willebranda, alergie skórne i problemy ze stawami żuchwy, zwichnięcia rzepki i problemy z kręgosłupem, ale rzadziej.