Kuoka - Charakterystyka, stan siedliska i ochrony

Autor: Peter Berry
Data Utworzenia: 15 Lipiec 2021
Data Aktualizacji: 13 Móc 2024
Anonim
Pobór próbek w terenie – metodyka PMPL
Wideo: Pobór próbek w terenie – metodyka PMPL

Zawartość

Zobacz, jak uśmiecha się kuoka! Prawdopodobnie skomentowałeś ten komentarz, gdy zobaczyłeś zdjęcia i filmy z „uśmiechniętymi” kuokami, jeden z najbardziej wirusowych postów o zwierzętach ostatnich lat w internecie. Ale czy za selfie zrobionymi z tymi dzikimi zwierzętami kryje się naprawdę szczęście?

Kontynuuj czytanie tego artykułu PeritoAnimal, aby dowiedzieć się więcej o jednym z 10 najrzadszych zwierząt Australii, kuoka, jej cechy charakterystyczne, siedlisko i stan ochrony.

Klasyfikacja taksonomiczna kuoka

Aby lepiej poznać ciekawskie kuoki, warto zacząć od ich klasyfikacji taksonomicznej. To pozwala nam umieścić je między różnymi podklasy ssaków, ponieważ wszystkie cechy anatomiczne będą zależeć od jego ewolucji i klasyfikacji taksonomicznej:


  • Królestwo: Zwierzęta
  • Typ: struny
  • Podtyp: Kręgowce
  • Klasa: Ssaki
  • Podklasa: Theria
  • Infraklasa: torbacze
  • Zamówienie: Diprotodony
  • Rodzina: Macropodidae
  • Gatunek: Setonix
  • Gatunek (nazwa naukowa kuoka): Setonix brachyurus

Teraz, gdy już zlokalizowaliśmy taksonomicznie kuokę, tylko gatunki z rodzaju Setonix, zobaczmy w następnych sekcjach, jakie są jego główne cechy.

Charakterystyka kuoka

Ponieważ są torbaczami, pisklęta kuoki urodziły się przedwcześnie i kończą swój rozwój w torbaczu lub worku torbacza, otrzymując pokarm dla matki, którego potrzebują do dalszego wzrostu, przez gruczoły sutkowe, do których przyczepiają się podczas karmienia piersią.

Podczas ruchu kuoki mają tendencję do skakania podczas biegu, podobnie jak inne zwierzęta z makropodidiów, takie jak kangur. Z drugiej strony kuoki charakteryzują się tym, że mają tylko dwa siekacze w żuchwach, a więc należące do rzędu diprotodonów, jak widzieliśmy w ich klasyfikacji taksonomicznej.


Dlaczego kuoka jest najszczęśliwszym zwierzęciem na świecie?

Ten ciekawy fakt wynika z faktu, że kuoka jest naprawdę bardzo fotogeniczna, i zawsze wydaje się być uśmiechnięty na zdjęciach, które mu robią. Fakt ten niewątpliwie wynika z tego, co w etologii uważa się za przypisywanie zwierzętom cech ludzkich.

siedlisko kuoka

Aby zobaczyć kuoki w ich naturalnym środowisku, musielibyśmy udać się do Zachodnia australia, a konkretnie dla tzw. „wysp quokka”, wyspy Rottnest i wyspy Łysej.

Tam kuokę można znaleźć w lasy eukaliptusowe (Eukaliptus obrzeża), drewno krwi (Corymbia calophylla) oraz siedliska nadrzeczne zdominowane przez osady, niskie krzewy i ciepłe zarośla, a także we wnętrzu bagien i mokradeł, gdzie występują grube drzewa herbaciane (taksandria liniowa) są obfite.


zachowanie kuoka

kuoka są zwierzęta lądowe które zwykle są społeczny, mają tendencję do podchodzenia w ciekawy sposób do ludzi, których spotykają w ich naturalnym środowisku.

Ale oprócz tego, że są przyjazne dla ludzi, wykazują również takie zachowanie w stosunku do innych osobników swojego gatunku, nawet preferując mieszkaj w grupach.

Z drugiej strony kuoka zwykle pozostaje w swoich naturalnych siedliskach wyspiarskich przez cały rok, nie ma potrzeby migracji znaleźć lepsze warunki pogodowe.

jedzenie kuoki

Jeśli chodzi o jedzenie, kuoka woli podążać nocne nawyki. Stosują dietę roślinożerną, podobnie jak inne torbacze, przeżuwając wiele liści, traw i gałęzi z lasów, krzewów i bagien, które zamieszkują.

Wykorzystują składniki pokarmowe roślin, których nie trawią, spowolnienie metabolizmu, decydując się w ten sposób na spożywanie mniejszej ilości pożywienia, którą mogą bez problemu przyswoić.

Reprodukcja kuoka

Kuoka to torbacze i dlatego zwierzęta żyworodne, zgodnie z rodzajem rozmnażania płciowego. Jednak mają pewne wyjątki w zakresie żyworodności, ponieważ brakuje im łożyska, co powoduje, że zarodki rodzą się przedwcześnie.

Rozwiązaniem dla tych przedwczesnych porodów jest zastosowanie worka torbaczowego lub torbacza. Zaraz po urodzeniu pisklęta czołgają się przez torbacze, aż dotrą do gruczoły sutkowe lub sutki, do którego trzymają się, aby zdobyć pokarm, którego potrzebują, aby dalej rosnąć przez ssanie, kończąc swój rozwój w worku torbaczy, aż będą gotowe do bardziej samodzielnego życia.

Stan ochrony kuoki

Obecna populacja kuoki zmniejsza się, a zgodnie z Czerwoną Listą Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych (IUCN) gatunek ten znajduje się w zagrożonym stanie ochrony. Szacuje się, że jest od 7500 do 15 000 dorosłych osobników a ta populacja jest mocno rozdrobniona, głównie ze względu na fakt, że żyją na wyspach.

Liczne badania konserwatorskie kuoek wskazują na znaczenie identyfikacji potencjalne schronienia dla tego wrażliwego gatunku. Innymi słowy, obszary, na których gatunki mogą przetrwać w zależności od warunków środowiskowych i zagrożeń, definiując w ten sposób strategie zarządzania w celu ochrony tych obszarów przed zagrażającymi procesami.

Takie procesy, które zagrażają przetrwaniu kuoki, obejmują wysiedlanie z jej naturalnych siedlisk, na które wpływ ma wykorzystanie zasobów biologicznych przez sąsiednie populacje ludzkie poprzez działania takie jak Logowanie. Ponadto prześladowania ze strony populacji lisów, jednego z jej głównych drapieżników, uniemożliwiają wzrost liczebności kuoki, pomimo jej wysokiej płodności.

Ze względu na dużą popularność zdjęć i selfie robionych przez osoby z kuoką w ostatnich latach zwierzęta te są zestresowane. W wyniku uporu człowieka i podejścia do tych zwierząt przerywają one swoje naturalne cykle karmienia, odpoczynku i godów. Ponadto kuoka boryka się z innym dużym problemem: ryzykiem zmiany klimatyczne, co powoduje poważne zmiany klimatyczne, takie jak susze i pożary, które znacząco zmieniają naturalne środowisko kuoki.

Teraz, gdy już wiesz wszystko o kuoce, obejrzyj poniższy film, w którym opowiadamy o tym, co dzieje się ze zwierzętami podczas pożarów w Australii:

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Kuoka - Charakterystyka, stan siedliska i ochrony, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.