Błona naciągająca lub trzecia powieka u psów

Autor: John Stephens
Data Utworzenia: 27 Styczeń 2021
Data Aktualizacji: 20 Listopad 2024
Anonim
Penguin Keeper Talk 2021
Wideo: Penguin Keeper Talk 2021

Zawartość

TEN trzecia powieka lub migająca błona chroni oczy naszych psów, tak jak u kotów, ale nie istnieje w oczach ludzkich. Główną funkcją jest ochrona oczu przed zewnętrznymi agresjami lub ciałami obcymi, które próbują do niego wejść. My, ludzie, w przeciwieństwie do innych zwierząt, mamy palec do czyszczenia wszelkich cząsteczek, które dostają się do naszych oczu, więc nie potrzebujemy tej anatomicznej struktury.

W PeritoAnimal nie tylko wyjaśnimy Ci istnienie tej struktury, ale także wyjaśnimy, jakie są najczęstsze choroby lub problemy błona naświetlająca lub trzecia powieka u psów. Przeanalizujemy objawy i rozwiązania dla każdego przypadku.


Trzecia powieka u psa - co to jest?

Jak wspomniano we wstępie, trzecią powiekę odnajdujemy w oczach psów i kotów. Podobnie jak w przypadku pozostałych powiek, ma gruczoł łzowy który ją nawilża, znany również jako gruczoł Hardera. Może to cierpieć na patologię bardzo powszechną u niektórych ras, znaną również jako „wiśniowe oko”. To wypadanie trzeciej powieki lub wiśniowe oko częściej występuje u ras takich jak chihuahua, buldog angielski, bokser, cocker hiszpański. Trzecia powieka w shihtzu jest również jedną z najczęstszych chorób w tej rasie. Może się to jednak zdarzyć w każdej rasie, co jest powszechne u młodszych psów.

Mówiąc strukturalnie, membrana jest tkanka łączna nawodniony przez wspomniany gruczoł. Zwykle nie jest widoczny, ale może pojawić się, gdy oko jest w niebezpieczeństwie. Są rasy, które mogą mieć niewielką pigmentację trzeciej powieki, co jest całkowicie normalne. Nie ma jednak włosów ani skóry, które mogłyby ją zakryć. Nie ma mięśni i znajduje się pod kątem przyśrodkowym (w pobliżu nosa i pod dolną powieką) i pojawia się tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, jak wycieraczka szyby samochodowej. Takie jak, funkcja tej struktury zaczyna się, gdy oko czuje się zaatakowane jako odruch, a gdy niebezpieczeństwo mija, wraca do swojej normalnej pozycji, pod dolną powieką.


Zalety trzeciej powieki u psów

Głównymi zaletami istnienia tej błony są ochrona, eliminacja ciał obcych, które mogą zranić oko, unikanie konsekwencji takich jak ból, owrzodzenia, rany i inne urazy gałki ocznej. także nawilża oko dzięki gruczołowi, który w około 30% przyczynia się do powstawania łez, a mieszki limfatyczne pomagają zwalczać procesy zakaźne, ponieważ jest odsłonięty, gdy oko jest zranione i dopóki nie zostanie całkowicie wyleczone.

Dlatego, gdy widzimy białą lub różową błonę zakrywającą jedno lub obydwa oczy psa, nie powinniśmy się niepokoić, może to być po prostu trzecia powieka próbująca wyeliminować jakiegoś ocznego agresora. Musimy zawsze pamiętać, że ona powrót do domu w mniej niż 6 godzin, więc powinniśmy skonsultować się ze specjalistą, jeśli tak się nie stanie.


Wypadanie trzeciej powieki u psów

Chociaż wspomnieliśmy już pokrótce o tej patologii w pierwszej części, a także o rasach, które najprawdopodobniej ją rozwiną, ważne jest, aby wrócić do niej głębiej. Należy zauważyć, że chociaż nie jest to nagły wypadek, sytuacja ta wymaga uwagi weterynaryjnej.

Jak już wspomnieliśmy, wypadnięcie powstaje, gdy membrana jest widoczna, bez powrotu do swojego zwykłego miejsca. Przyczynami mogą być uwarunkowania genetyczne lub osłabienie tkanek, z których się składa. Jest to jeden z najczęstszych problemów w okulistyce weterynaryjnej, który nie powoduje bólu u psa, ale może powodować inne problemy, takie jak skutki uboczne, takie jak zapalenie spojówek lub suchość oczu.

nie ma zabieg na błonę naciekową u psów oparte na narkotykach. Rozwiązanie jest chirurgiczne z małym szwem gruczołu, aby przywrócić go na swoje miejsce. Generalnie nie zaleca się usuwania gruczołu, ponieważ stracilibyśmy dużą część źródła nawodnienia oka zwierzęcia.

Ten artykuł służy wyłącznie do celów informacyjnych, na PeritoAnimal.com.br nie jesteśmy w stanie przepisać leczenia weterynaryjnego ani przeprowadzić żadnego rodzaju diagnozy. Sugerujemy zabranie zwierzaka do weterynarza na wypadek, gdyby miał jakiekolwiek dolegliwości lub dyskomfort.