Zawartość
- Co to jest hipoplazja móżdżku?
- Przyczyny hipoplazji móżdżku u kotów
- Objawy hipoplazji móżdżku u kotów
- Diagnostyka hipoplazji móżdżku u kotów
- diagnoza kliniczna
- diagnostyka laboratoryjna
- Diagnostyka obrazowa
- Leczenie hipoplazji móżdżku u kotów
Hipoplazja móżdżku u kotów jest najczęściej spowodowana zakażenie wewnątrzmaciczne wywołane przez wirus panleukopenii kotów w czasie ciąży kotki, która przenosi ten wirus do móżdżku kociąt, co spowoduje zaburzenia wzrostu i rozwoju narządu.
Inne przyczyny również wywołują objawy móżdżkowe, jednak hipoplazja móżdżku spowodowana wirusem panleukopenii jest tą, która powoduje najwyraźniejsze i najbardziej specyficzne objawy kliniczne móżdżku, takie jak hipermetria, ataksja lub drżenie. Te kocięta mogą mieć długość życia i jakość życia podobną do kociej bez procesu hipoplastycznego, chociaż stan ten może być czasami bardzo ciężki i ograniczający.
W tym artykule PeritoAnimal mówimy o hipoplazja móżdżku u kotów - objawy i leczenie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej chorobie, która może pojawić się u małych kotów.
Co to jest hipoplazja móżdżku?
Nazywa się to hipoplazją móżdżku lub zaburzenia neurorozwojowe móżdżku, narząd ośrodkowego układu nerwowego odpowiedzialny za koordynację ruchów, harmonizację skurczu mięśni oraz ograniczenie amplitudy i intensywności ruchu. Ta choroba charakteryzuje się zmniejszony rozmiar móżdżku z dezorganizacją kory i niedoborem neuronów ziarnistych i Purkinjego.
Ze względu na funkcję móżdżku hipoplazja móżdżku u kotów powoduje zaburzenia funkcji hamowania i koordynacji, co powoduje, że koty nie są w stanie regulować zakresu, koordynacji i siły ruchu, co jest znane jako dysmetria.
U kotów może się zdarzyć, że kocięta rodzą się z móżdżek o zmniejszonej wielkości i rozwoju, co powoduje, że zaczynają przejawiać wyraźne objawy kliniczne od pierwszego tygodnia życia i które stają się coraz bardziej widoczne dla ich opiekunów w miarę dorastania.
Przyczyny hipoplazji móżdżku u kotów
Uszkodzenie móżdżku może być spowodowane przyczynami wrodzonymi lub nabytymi po urodzeniu w dowolnym momencie życia kota, więc przyczynami, które mogą prowadzić do oznak zajęcia móżdżku mogą być:
- przyczyny wrodzone: Najpowszechniejsza jest hipoplazja móżdżku wywołana przez wirus panleukopenii kotów, jako jedyna na liście, która wykazuje wyłącznie objawy móżdżkowe. Inne przyczyny genetyczne obejmują wrodzoną hipomielinogenezę-demielinogenezę, chociaż może być również spowodowana przez wirusa lub być idiopatyczna, bez wyraźnego pochodzenia i powodować drżenie w całym ciele kota. Jedną z przyczyn jest także abiotrofia móżdżku, która jest bardzo rzadka, może być również spowodowana wirusem panleukopenii kotów, leukodystrofią i lipodystrofią czy gangliozydozą.
- Nabyte przyczyny: stany zapalne, takie jak ziarniniakowe zapalenie mózgu (toksoplazmoza i kryptokokoza), zakaźne zapalenie otrzewnej kotów, pasożyty, takie jak Cuterebra i wścieklizna kotów. Przyczyną może być również rozlana degeneracja spowodowana toksynami roślinnymi lub grzybiczymi, organofosforanami lub metalami ciężkimi. Inne przyczyny to urazy, nowotwory i zmiany naczyniowe, takie jak zawały serca lub krwotoki.
Jednak najczęstszą przyczyną hipoplazji móżdżku u kociąt jest kontakt z wirus panleukopenii kotów (parwowirus kotów), w wyniku zakażenia kotki w czasie ciąży lub gdy ciężarna kotka jest szczepiona żywą zmodyfikowaną szczepionką przeciwko wirusowi panleukopenii kotów. W obu postaciach wirus dociera do kociąt wewnątrzmacicznych i powoduje uszkodzenie móżdżku.
Uszkodzenie móżdżku przez wirusy skierowane jest głównie na zewnętrzna warstwa zarodkowa ten organ, który da początek ostatecznym warstwom w pełni rozwiniętej kory móżdżku. Dlatego niszczenie tych tworzących się komórek powoduje skrajnie zagrożony wzrost i rozwój móżdżku.
Objawy hipoplazji móżdżku u kotów
Kliniczne objawy hipoplazji móżdżku stają się widoczne kiedy kociak zacznie chodzić, i są następujące:
- Hipermetria (chodzenie z rozstawionymi nogami z szerokimi i nagłymi ruchami).
- Ataksja (brak koordynacji ruchów).
- Drżenia, zwłaszcza głowy, które nasilają się, gdy zaczynają jeść.
- Skaczą przesadnie, z niewielką precyzją.
- Wstrząsy na początku ruchu (intencjonalne), które znikają w spoczynku.
- Najpierw opóźniona, a następnie przesadna reakcja na ocenę postawy.
- Huśtawka tułowia podczas chodzenia.
- Niezdarne, nagłe i nagłe ruchy kończyn.
- Delikatne ruchy oczu, oscylujące lub obwisłe.
- Podczas odpoczynku kot rozciąga wszystkie cztery nogi.
- Może pojawić się brak reakcji na dwustronne zagrożenie.
Niektóre przypadki są bardzo łagodne, podczas gdy w innych dysfunkcja jest tak ciężka, że koty mają trudności w jedzeniu i chodzeniu.
Diagnostyka hipoplazji móżdżku u kotów
Ostatecznej diagnozy hipoplazji móżdżku u kotów dokonuje się na podstawie badań laboratoryjnych lub obrazowych, ale zwykle same objawy zaburzeń móżdżkowych objawiających się u kociąt w wieku kilku tygodni są zazwyczaj wystarczające do postawienia diagnozy tej choroby.
diagnoza kliniczna
Przed kotkiem z nieskoordynowany spacer, przesadne podłogi, szeroka postawa z wyciągniętymi nogami lub drżenie, które jest przesadne, gdy zbliża się do talerza z jedzeniem i ustaje, gdy kot odpoczywa, pierwszą rzeczą, o której należy pomyśleć, jest hipoplazja móżdżku wywołana wirusem panleukopenii kotów.
diagnostyka laboratoryjna
Diagnostyka laboratoryjna zawsze potwierdzi chorobę poprzez badanie histopatologiczne po pobieranie próbek móżdżku i wykrywanie hipoplazji.
Diagnostyka obrazowa
Testy obrazowe są najlepszą metodą diagnostyczną hipoplazji móżdżku u kotów. Mówiąc dokładniej, używa rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa, aby pokazać zmiany w móżdżku wskazujące na ten proces.
Leczenie hipoplazji móżdżku u kotów
Hipoplazja móżdżku u kotów nie ma lekarstwa ani leczenia, ale nie jest to choroba postępująca, co oznacza, że kociak nie będzie się pogarszał w miarę wzrostu i chociaż nigdy nie może poruszać się jak normalny kot, może mieć jakość życia kota bez hipoplazji móżdżku. Dlatego nie powinno to być przeszkodą w adopcji, a tym bardziej powodem do eutanazji, jeśli kot ma się dobrze pomimo braku koordynacji i drżenia.
Możesz eksperymentować z rehabilitacja neurologiczna stosowanie ćwiczeń propriocepcji i równowagi lub aktywnej kinezyterapii. Kot nauczy się żyć ze swoim stanem, kompensując swoje ograniczenia i unikając trudnych skoków, zbyt wysokich lub wymagających absolutnej koordynacji ruchów.
TEN Długość życia kot z hipoplazją może być dokładnie taki sam jak kot bez hipoplazji. Zawsze jest niższy w przypadku bezdomnych kotów, u których choroba ta występuje częściej, gdyż bezpańskie koty mają większą szansę na zarażenie się wirusem w ciąży i generalnie wszystkie koty mają większe ryzyko niedoborów żywieniowych, zatruć i inne infekcje, które mogą również powodować zaburzenia w móżdżku.
Bezpański kot z hipoplazją móżdżku napotyka znacznie więcej trudności, ponieważ nikt nie może ci pomóc w twoich ruchach ani umiejętnościach skakania, wspinania się, a nawet polowania.
TEN szczepienie koty to bardzo ważne. Szczepiąc koty przeciwko panleukopenii, można zapobiec tej chorobie u ich potomstwa, a także ogólnoustrojowej chorobie panleukopenii u wszystkich osobników.
Teraz, gdy wiesz już wszystko o hipoplazji móżdżku u kotów, możesz być zainteresowany poznaniem 10 najczęstszych chorób kotów. Obejrzyj następujący film:
Ten artykuł służy wyłącznie do celów informacyjnych, na PeritoAnimal.com.br nie jesteśmy w stanie przepisać leczenia weterynaryjnego ani przeprowadzić żadnego rodzaju diagnozy. Sugerujemy zabranie zwierzaka do weterynarza na wypadek, gdyby miał jakiekolwiek dolegliwości lub dyskomfort.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Hipoplazja móżdżku u kotów - objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne.