Najczęstsze choroby u szczeniąt

Autor: Peter Berry
Data Utworzenia: 20 Lipiec 2021
Data Aktualizacji: 14 Listopad 2024
Anonim
Problemy z prostatą - część 1 - najczęstsze choroby, diagnostyka
Wideo: Problemy z prostatą - część 1 - najczęstsze choroby, diagnostyka

Zawartość

Podczas nabywania lub ratowania szczeniaka z ulicy, niektóre typowe problemy mogą być bardziej widoczne, takie jak świerzb, grzybica, pchły i kleszcze. Inne problemy mogą być nadal w fazie inkubacji lub we wczesnym stadium, w których zauważenie objawów przez nauczyciela zajmuje dużo czasu.

W związku z tym pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić z nowym szczeniakiem jest zabranie go do lekarza weterynarii na pełne badanie i dopiero po sprawdzeniu, czy szczeniak jest zdrowy, należy go uodpornić na choroby najczęściej występujące poprzez odrobaczanie i szczepienia.

Abyś zwrócił na to uwagę najczęstsze choroby u szczeniątPeritoAnimal przygotował dla Ciebie ten artykuł.


Jakie są najczęstsze choroby u szczeniąt

Szczenięta, jako że są we wczesnych stadiach życia i w fazie rozwojowej, są niezwykle podatne na choroby, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Dlatego tak ważne jest odrobaczanie, odrobaczanie i szczepienia. Aby Ci pomóc, PeritoAnimal przygotował kolejny artykuł, w którym możesz być na bieżąco z kalendarzem szczepień psów.

Jednak nawet jeśli trwa protokół szczepień szczenięcia, należy uważać, aby: nie zostawiaj szczeniaka w kontakcie z chorymi zwierzętami, zanieczyszczone środowiska lub środowiska z możliwymi źródłami skażenia, takie jak publiczne parki i skwery, ponieważ szczepienie nie jest jeszcze zakończone, przynajmniej do 4 miesiąca życia szczenięcia. Ponadto musimy być ostrożni z niektórymi chorobami, na które szczepionka nie okazała się skuteczna, takimi jak nosówka, nicienie sercowe i inne.


Najczęstsze choroby u szczeniąt

Najczęstszymi chorobami szczeniąt są choroby związane z: przewód pokarmowy psa, które mogą mieć wirusy, bakterie, pierwotniaki i robaki jelitowe jako czynniki. Ponieważ w pierwszych miesiącach szczenięta są zależne od przeciwciał otrzymanych od matki podczas karmienia piersią, a bardzo powszechnym zwyczajem jest odstawianie szczeniąt w wieku zaledwie 1 miesiąca, szczenięta stają się znacznie bardziej podatne na szereg chorób, które mogą nawet prowadzą do śmierci, ponieważ choroby przewodu pokarmowego mają jako główny objaw biegunkę, co prowadzi do szybkiego odwodnienia szczenięcia.

  1. Prawie wszystkie szczenięta są zarażone robakami jelitowymi. Najczęstszymi pasożytami występującymi u psów są Dypilidium, hodowle toxocara, Ancylostama sp, Giardia sp. z o.o. Najczęstsze objawy to biegunka, utrata masy ciała, obrzęk brzucha, w niektórych przypadkach, gdy infekcja jest bardzo duża, bardzo młode zwierzęta mogą umrzeć. Możliwe jest zidentyfikowanie infekcja pasożytnicza poprzez badania stolca.
  2. Inną bardzo częstą sytuacją u szczeniąt uratowanych z ulicy jest pchły i kleszcze, które są świetnymi przekaźnikami ważnych chorób, takich jak babeszjoza, erlichioza i anaplazmoza, które mogą doprowadzić do śmierci dziecka. Zwalczanie tych pasożytów może odbywać się za pomocą specjalnego środka przeciwpasożytniczego dla szczeniąt oraz pcheł i kleszczy w środowisku. Zobacz tutaj w PeritoAnimal, więcej wskazówek, jak wyeliminować pchły psów.
  3. Świerzb jest chorobą wywoływaną przez roztocza i powoduje wiele swędzenia i zmian na czubkach uszu, pysku, łokciach, pod pachami i na końcach pleców. Niektóre rodzaje świerzbu mogą być przenoszone na ludzi i inne zwierzęta, dlatego należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się ze szczenięciem ze świerzbem i trzymania go w izolacji od innych zdrowych psów i kotów.
  4. Grzyby są również bardzo swędzące i łatwo przenoszą się na inne zwierzęta.

Choroby zakaźne u szczeniąt

Na choroba zakaźna najbardziej dotykające psy i najbardziej ryzykowne dla życia szczenięcia to:


  1. parwowirus - Szczenię może umrzeć w kilka dni po zarażeniu, z powodu uszkodzenia błony śluzowej jelit, które powoduje krwawą biegunkę, która bardzo szybko się odwadnia. Czynnikiem sprawczym jest niezwykle oporny wirus w środowisku, który może zarażać szczenięta i zwierzęta o niskiej odporności poprzez kontakt z kałem zakażonych zwierząt, a nawet przedmioty nieożywione, takie jak garnki z jedzeniem i wodą, w tym używane ubrania i łóżeczka. przez chore zwierzę. Parwowirus występuje często u szczeniąt w wieku poniżej 6 miesięcy i może być śmiertelny, dlatego ważne jest, aby unikać miejsc o dużym skupieniu psów, których pochodzenie jest nieznane, ponieważ dorosłe psy mogą przenosić wirusa we wczesnym stadium choroby , bez wiedzy nauczyciela.
  2. Tempera - Czynnikiem sprawczym jest również wirus, znany jako wirus nosówki psów. Transmisja może nastąpić bezpośrednio lub pośrednio, ponieważ wirus nosówki psów jest odporny w suchych i zimnych środowiskach i może przetrwać do 10 lat, podczas gdy w ciepłym i jasnym środowisku jest bardzo wrażliwy, podobnie jak wirus nie jest odporny na zwykłe środki dezynfekujące. Choroba wywoływana przez wirusa wpływa na układ nerwowy i chociaż istnieje lekarstwo, jeśli zostanie wykryte we wczesnym stadium, często zdarza się, że pies ma następstwa, u szczeniąt w wieku poniżej 45 dni prawie zawsze jest śmiertelny. Z tego powodu ważne jest, aby bardzo dobrze zaszczepić zwierzęta i odkazić środowisko przed przybyciem nowego szczeniaka, jeśli poprzedni pies zmarł z powodu nosówki.

Sprawdź też nasz artykuł o psie z zespołem Downa?

Ten artykuł służy wyłącznie do celów informacyjnych, na PeritoAnimal.com.br nie jesteśmy w stanie przepisać leczenia weterynaryjnego ani przeprowadzić żadnego rodzaju diagnozy. Sugerujemy zabranie zwierzaka do weterynarza na wypadek, gdyby miał jakiekolwiek dolegliwości lub dyskomfort.