Zawartość
- Główne choroby, które wpływają na Lhaso Apso
- Choroby skóry Lhasa Apso
- Choroby oczu w Lhasie Apso
- Choroby genetyczne Lhasa Apso
Uważa się, że Lhasa Apso pochodzi z Tybetu, ze stolicy Lhasy, gdzie uważano ich za świętą rasę strzegącą i chroniącą pałac Potala, w którym mieszkał Dalajlama, ze względu na jego bystry słuch. Były również preferowanymi psami mnichów ze względu na ich spokojny temperament, ponieważ jest to pies, który zwykle na nic nie szczeka. Właśnie dlatego stała się popularną rasą wśród mieszkańców mieszkań, ponieważ nadmierne szczekanie może drażnić sąsiadów.
Pomimo tego, że jest to bardzo odporna rasa, niektóre specyficzne choroby są bardziej predysponujące do Lhasa Apso, takie jak choroby skóry, choroby oczu i choroby genetyczne. Kontynuuj tutaj na PeritoAnimal, aby pozostać na szczycie najczęstsze choroby w Lhasie Apso.
Główne choroby, które wpływają na Lhaso Apso
Generalnie jest to rasa dość odporna na choroby i jak wszystkie psy, aby zachować zdrowie i wysoką odporność, wymaga codziennej aktywności fizycznej, dobrej diety oraz dobrego żywienia i higieny sierści, ponieważ sierść jest jednym z największych problemów w Lhasa Apso.
Na główne choroby dotykające rasę Lhasa Apso w szczególności są:
- Alergiczne zapalenie skóry.
- Zapalenie spojówek.
- Postępujący zanik siatkówki (APR lub PRA).
- Dysplazja nerek.
Jeśli masz więcej ciekawostek na temat rasy Lhasa Apso, PeritoAnimal przygotował dla Ciebie tę kartę techniczną.
Choroby skóry Lhasa Apso
Ponieważ jest to rasa o długiej sierści, to ta, która wymaga najwięcej pielęgnacja przy codziennym szczotkowaniu i okresowych kąpielach. W ten sposób zapobiega się gromadzeniu się brudu i innych cząstek w sierści psa, zapobiegając tym samym instalowaniu się na psie pasożytów zewnętrznych, takich jak pchły i kleszcze.
Zapalenie skóry to choroba skóry, która najbardziej dotyka Lhasa Apso, a psy mają ogólnie długą i szeroką sierść. Zapalenie skóry, jak sama nazwa wskazuje, jest stanem zapalnym skóry właściwej, czyli skóry zwierzęcia i charakteryzuje się zaczerwienionymi plamami, łuszczeniem się skóry i swędzeniem, mogą też wystąpić wtórne infekcje bakteryjne i grzybicze, co nasila stan zapalny i swędzenie.
Przyczyną alergicznego zapalenia skóry mogą być ukąszenia pcheł, produkty toksyczne, a nawet czynniki psychologiczne, takie jak stres. Noszenie ubrań może również wiązać się z alergicznym zapaleniem skóry, ponieważ Lhasa Apso to pies o długiej sierści, noszący ubrania w bardzo gorącym klimacie i przez długi czas może powodować, że sierść staje się ciepła i wilgotna, co jest sprzyjającym środowiskiem dla namnażanie się bakterii i grzybów.
Leczenie będzie prowadzone w zależności od przyczyny zapalenia skóry, a tylko lekarz weterynarii będzie mógł ustalić przyczynę za pomocą testów diagnostycznych. Jeśli w bardzo upalne dni okaże się, że jest to nadmiar ubrań, wystarczy wyciąć nałóg i pozwolić skórze zwierzęcia odpowiednio przewietrzyć. Pchły i inne pasożyty zewnętrzne należy zwalczać specjalnymi lekami przeciwpasożytniczymi, a jeśli lekarz weterynarii stwierdzi wtórne zakażenie bakteriami lub grzybami, może przepisać odpowiedni szampon, dlatego należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, aby to się nie powtórzyło.
Na stresowe zapalenie skóry, może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ wiąże się z emocjonalnym czynnikiem psów, a często nauczyciel, spędzając dzień na zewnątrz przez cały tydzień, nie zdaje sobie sprawy, dopóki objawy nie ulegną zaostrzeniu. Jeśli zauważysz, że Twój pies kompulsywnie liże się do tego stopnia, że obszar ciała jest zaczerwieniony, poinformuj o tym lekarza weterynarii, niektóre psy mogą również wyrobić nawyk wyrywania własnej sierści z powodu stresu.
Choroby oczu w Lhasie Apso
Najczęstsze choroby oczu w Lhasa Apso to zapalenie spojówek. Zapalenie spojówek jest stanem zapalnym wyściółki oczu i w przeciwieństwie do przyczyny u ludzi, która jest wywoływana przez bakterie, choroba ta jest dość powszechna w oczach Lhasa Apso ze względu na ich długą sierść. Ponieważ rasa ma bardzo wrażliwe oczy, zapalenie spojówek jest często spowodowane pocieraniem włosów opadających na oczy.
Aby pies nie rozwinął później komplikacji w oczach, zaleca się przypnij grzywkę. Jeśli zwierzę nie uczestniczy w wystawach psów rasowych, zaleca się również strzyżenie sierści w okolicy nad oczami. Inną troską, którą należy zachować, jest regularne czyszczenie i pielęgnacja oczu tego konkretnego psa.
Choroby genetyczne Lhasa Apso
Istnieją dwie choroby genetyczne, które mogą szczególnie wpływać na Lhasa Apso: dysplazja nerek i postępujący zanik siatkówki.
TEN dysplazja nerek jest to bardzo poważny problem, mimo że jest rzadkim stanem. Choroba postępuje bezgłośnie i może nawet doprowadzić do śmierci. Objawy kliniczne, takie jak przezroczysty mocz, taki jak woda, utrata masy ciała, prostracja i nadmierne spożycie wody, przekazują go natychmiast do weterynarza w celu szybkiej diagnozy, ponieważ zwierzę może umrzeć z powodu ciężkiej niewydolności nerek. Niektóre zwierzęta mogą nadal nie wykazywać żadnych objawów, co utrudnia diagnozę i leczenie, więc bądź świadomy wszelkich zmian w zachowaniu psa. Zwykle objawia się u psów w wieku od 2 do 3 lat.
TEN Postępujący zanik siatkówki jest to również problem genetyczny i wiąże się z degeneracją komórek siatkówki, co prowadzi do postępującego rozwoju całkowitej ślepoty w Lhasa Apso. Może to być również spowodowane nieprawidłowym rozwojem komórek siatkówki.
Aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się problemów genetycznych, zawodowi hodowcy psów muszą przeprowadzić serię testów genetycznych na swoich hodowcach psów, aby dowiedzieć się, czy są nosicielami wadliwych genów, które powodują te choroby. W ten sposób psy będące nosicielami tych recesywnych genów są wykastrowane, co zmniejsza częstość występowania problemu. Tak więc, jeśli chcesz kupić psa Lhasa Apso, szukaj tylko profesjonalnych i odpowiedzialnych hodowców psów i poproś hodowców o certyfikację genetyczną, aby upewnić się, że otrzymujesz szczeniaka od zdrowych psów.
Ten artykuł służy wyłącznie do celów informacyjnych, na PeritoAnimal.com.br nie jesteśmy w stanie przepisać leczenia weterynaryjnego ani przeprowadzić żadnego rodzaju diagnozy. Sugerujemy zabranie zwierzaka do weterynarza na wypadek, gdyby miał jakiekolwiek dolegliwości lub dyskomfort.