Zawartość
- język psów
- Czy psy się rozumieją?
- Komunikacja wizualna u psów - język ciała
- komunikacja słuchowa u psów
- Komunikacja węchowa u psów
- Jak psy komunikują się z ludźmi?
Komunikacja jest częścią każdej relacji, zarówno między ludźmi, jak i naszymi zwierzętami domowymi, które zawsze chcą komunikować się z innymi psami lub z nami. Ponieważ jednak należymy do różnych gatunków, łatwo jest popełnić błędy i źle zinterpretować to, co wyraża pies.
W tym artykule PeritoAnimal chcemy wyjaśnić jak psy się komunikują, ponieważ chociaż możemy pozornie wierzyć, że komunikacja psów jest prosta, w rzeczywistości zwierzęta te mają złożony język i różne sposoby wyrażania swoich potrzeb i intencji innym osobnikom.
język psów
Ogólnie mówimy o komunikacji jako o działaniu, w którym a nadawca przesyła informacje odbiorcy, z zamiarem, aby później odpowiedź odbiorcy lub, aby lepiej to zrozumieć, dokonaj zmiany zgodnie z intencją nadawcy, chociaż odbiorca nie zawsze kieruje Twoim działaniem w pożądany sposób.
Ten proces nie jest wykonywany tylko przez ludzi, ponieważ zdecydowana większość gatunków komunikuje się między osobnikami tego samego gatunku (interakcja wewnątrzgatunkowa) lub różnych gatunków (międzygatunkowa). Cóż, nawet jeśli psy nie używają słów takich jak my, przekazują sobie informacje za pośrednictwem wzroku, słuchu i węchu.
Czy psy się rozumieją?
Często panuje błędne przekonanie, że psy, ponieważ są psami, rozumieją się doskonale, ponieważ język psów jest instynktowny, co może powodować konflikty i złe doświadczenia. I choć to prawda, że ten aspekt ma wrodzoną cechę, język psów też jest bardzo silny pod wpływem nauki, ponieważ kształtują się i rozwijają w czasie od urodzenia.
Nic więc dziwnego, że większość psów wykazujących sprzeczne zachowania z innymi osobnikami tego samego gatunku robi to często, ponieważ nie prawidłowa socjalizacja, lub dlatego, że brakuje im wystarczająco zdrowych relacji z innymi psami.
Co rozumiemy przez to stwierdzenie? Prawda jest taka, że większość psiego języka wyrażanego przez osobę dorosłą to: nauczył się jako szczeniak, zwłaszcza na etapie socjalizacji. Ponieważ, chociaż instynktownie, szczenięta już wiedzą, jak komunikować swoje potrzeby (płaczą, aby dostać jedzenie, ochronę, ekspresję, kiedy chcą się bawić...), to właśnie interakcja z innymi psami podczas tej fazy pozwoli im się tego nauczyć. określi ich język dorosły. Oznacza to, że pies, który miał niewielką socjalizację (na przykład tylko z jednym psem), nie zrozumie lub nie będzie w stanie komunikować się najskuteczniej z innymi psami, co powoduje niepewność lub nieporozumienia które mogą powodować konflikty.
Podobnie, jeśli szczeniak znał inne psy od najmłodszych lat, które również miały braki w tym zakresie, może nie całkowicie rozumiem jaka powinna być właściwa komunikacja z innymi szczeniakami. Na przykład może się zdarzyć, że szczeniak mieszka z innym psem, który zawsze reaguje agresywnie z innymi jego gatunkami (bez dostosowywania się do kontekstu), a zatem szczeniak przyjmuje tę agresywną postawę w stosunku do innych psów i boi się psa, z którym zyje.
W tym innym artykule mówimy o współistnieniu nowego szczeniaka i dorosłego psa.
Komunikacja wizualna u psów - język ciała
Komunikacją wizualną nazywamy wszystkie gesty, postawy lub ruchy ciała, które pies wykonuje, aby wyrazić swój stan umysłu lub zamiar. Wyróżniamy głównie:
- Wyluzowany: jeśli pies jest spokojny, będzie trzymał uszy do góry (ale nie na wprost), pysk lekko otwarty i ogon w dół, nie poruszając się.
- Czujny lub uważny: gdy pies próbuje skupić się na czymś konkretnym, kieruje się w stronę tego elementu, uszami skierowanymi do przodu, szeroko otwartymi oczami, może lekko poruszać ogonem i lekko pochylony do przodu.
- Żartuję: gdy pies chce zaprosić innego do zabawy, często można zaobserwować, że robi „ukłon”, podnosi ogon i porusza się, podnosi uszy, rozszerza źrenice i w wielu przypadkach ma otwarte usta, pokazując język . Tej pozycji może towarzyszyć szczekanie, niegroźne wypady i powtarzające się ucieczki, w których pies zaczyna biec w dowolnym kierunku, aby go gonić.
- Agresja ofensywna: ten rodzaj agresywności ma na celu grożenie lub przygotowanie się do ataku. Główne cechy, które możemy wykryć, to marszczenia, ogon do góry i uszy, rozszerzone źrenice, pomarszczony nos, uniesione wargi wyraźnie ukazujące zęby, usta zamknięte lub lekko otwarte oraz ciało sztywne i pochylone do przodu.
- Agresja obronna: wręcz przeciwnie, ten rodzaj agresywności przejawia się u psa, gdy czuje się niepewnie w obliczu jakiegokolwiek elementu i dlatego próbuje się bronić. Rozróżniamy ten typ agresywności, ponieważ sierść jest szczeciniasta, nogi są lekko do tyłu z ogonem między nimi, uszy do tyłu, źrenice rozszerzone, nos jest pomarszczony z uniesionymi krawędziami, a usta pozostają całkowicie otwarte. Wreszcie, w przeciwieństwie do poprzedniego, ciało jest lekko pochylone w dół i do tyłu.
- Strach: emocja ta jest łatwo dostrzegalna u psów, ponieważ charakteryzuje się tym, że pies wkłada ogon między nogi, ma opuszczone uszy, pochyloną głowę i ogólnie całe jego ciało jest pochylone w dół i sztywne mięśnie. Również w przypadku skrajnego strachu pies może przypadkowo oddać mocz.
- Oznaki spokoju: ten rodzaj sygnału obejmuje szeroki zakres gestów i działań, których pies używa przede wszystkim do zadeklarowania dobrych intencji w interakcji i uspokojenia, jeśli czuje się nieswojo, zdenerwowany lub w sytuacji konfliktowej. Na przykład, przytulając psa, może ziewać, odwracać wzrok, lizać trufle... Co więcej, gdy pies przyjmuje agresywną postawę w stosunku do drugiego, jeśli chce zakończyć konflikt, z pewnością przyjmie to, kim jest. znany jako postawa uległa i wyemituje tego typu sygnał, pokazując, że jest to całkowicie nieszkodliwe i prosząc drugiego psa o uspokojenie. Pies wykonuje te czynności, aby przekazać ci, że nawet jeśli pozwala ci się go przytulić, woli tego nie robić. Zidentyfikowano około 30 rodzajów spokojnych sygnałów, które są stale wykonywane, a najczęstsze w repertuarze to lizanie nosa, ziewanie, odwracanie wzroku, wąchanie podłogi, siedzenie, powolne poruszanie się, odwracanie się plecami itp.
- Postawa składania: jak wspomnieliśmy, gdy pies chce pokazać, że jest nieszkodliwy, ponieważ czuje się zagrożony przez inną osobę, może przyjąć dwie postawy: albo język ciała związany ze strachem, albo postawę uległości. To ostatnie charakteryzuje się zwierzęciem leżącym na grzbiecie, odsłaniającym brzuch i gardło (a zatem bezradnym), z uszami odchylonymi do tyłu i przyciśniętymi do głowy, unikającym kontaktu wzrokowego, chowającym ogon między nogami i zdolnym do , nawet uwolnienie kilku kropel moczu.
Możesz również zainteresować się tym innym artykułem o tym, jak zwierzęta się komunikują.
komunikacja słuchowa u psów
Psy mają zdolność emitowania duży repertuar wokalizacji, a wszystkie informują nas o swoim stanie fizjologicznym i emocjonalnym. Teraz ten sam dźwięk może pojawiać się w różnych kontekstach, więc aby zrozumieć, jakie jest jego znaczenie, musisz zinterpretować go w połączeniu z mową ciała. Zobaczmy, jakie są najczęstsze wokalizacje:
- Kora: ta wokalizacja jest najbardziej znana i najczęściej stosowana w większości kontekstów, ponieważ pies może szczekać, ponieważ jest podekscytowany, z powodu gry, jako ostrzeżenie, gdy zbliżasz się do jego terytorium, jako powitanie, a nawet przyciągnięcie uwagi właściciela . Więc jeśli chcesz wiedzieć, dlaczego twój pies szczeka, musisz skontekstualizować akcję, zrozumieć, w jakim stanie jest twój pies i na co konkretnie szczeka.
- warczeć: Warczenie jest używane jako forma groźby w przypadku agresji lub jako ostrzeżenie, gdy dzieje się coś, co przeszkadza psu i dlatego chce to przestać.
- skomleć: Najczęstszym powodem skomlenia psa jest prośba o pomoc. To znaczy, tak jak robią to szczenięta, kiedy pies skomle chce, abyś go chronił lub opiekował się nim, karmiąc lub dotrzymując towarzystwo, gdy czuje się niepewnie.
- Krzyczeć: Psy krzyczą, gdy odczuwają silny ból lub są gwałtownie przestraszone. Na przykład, jeśli przypadkowo nadepniesz psu na ogon, to naturalne, że pies zacznie krzyczeć i szybko się cofnąć.
- Wycie: ta wokalizacja nie występuje u wszystkich psów, ponieważ wraz z udomowieniem nie wszystkie rasy całkowicie ją zachowały. Jest to zatem zachowanie instynktowne, które u wilków służy zlokalizowaniu innych członków grupy, indywidualnemu rozpoznaniu i koordynacji w polowaniu. U psów może również wystąpić w tych okolicznościach, jeśli na przykład pies się zgubił lub jeśli odszedłeś, ponieważ możesz wyć, aby go znaleźć. Ponadto u niektórych psów ten dźwięk zwykle pojawia się jako automatyczna reakcja, gdy słyszą wysoki dźwięk, taki jak syrena samochodowa.
- Westchnienie: Po sytuacji, w której pies był w dużym napięciu lub stresie, może westchnąć, aby się zrelaksować. Podobnie pies może również westchnąć z rozczarowaniem, gdy czeka na coś z niepokojem i nie dostaje tego. Na przykład może być bardzo podekscytowany oczekiwaniem, że wręczysz mu nagrodę, a kiedy tego nie zrobisz, wzdycha z rezygnacją.
- dyszeć: kiedy pies jest bardzo zmęczony lub bardzo gorący, normalne jest, że otwiera usta i zaczyna dyszeć, ponieważ jest to mechanizm, który pozwala mu regulować temperaturę ciała. Ponadto pies może to robić również w stresie.
Możesz również zainteresować się artykułem, który wyjaśnia, dlaczego psy wyją, gdy słyszą syreny.
Komunikacja węchowa u psów
Komunikacja węchowa jest prawdopodobnie jedną z najtrudniejszych do zidentyfikowania dla nas, ponieważ nie mamy tak rozwiniętego zmysłu węchu jak psy. Musimy jednak pamiętać, że ta forma komunikacji jest niezwykle istotna dla naszych futrzaków, ponieważ dzięki niej mogą: przekazywać wszelkiego rodzaju informacje, lubić:
- Płeć.
- Wiek.
- Status społeczny.
- Choroba.
- Stan rozrodczy (na przykład, czy samica jest w rui).
Ta forma komunikacji jest możliwa dzięki do feromonów, lotne substancje chemiczne wytwarzane przez gruczoły zlokalizowane w różnych obszarach ciała, takich jak twarz, okolice odbytu, moczowo-płciowe, stopy i piersi.
Feromony te są wychwytywane przez odbiorcę podczas aspiracji przez nos, dzięki Organ Jacobsona zlokalizowane w jamie nosowej, odpowiedzialne za przekazywanie tych informacji do mózgu.
Co więcej, istnieją różne sposoby komunikowania się psów, bezpośrednio lub pośrednio. To jest, kiedy pies podchodzi, by powąchać innego (na przykład, gdy powąchają odbyt lub policzki), zachodzi proces bezpośredniej komunikacji węchowej. Podobnie jedną z zalet tej formy przekazu informacji jest to, że może ona pozostawać w środowisku przez długi czas. Z tego powodu komunikacja pośrednia może również wystąpić, gdy: pies oddaje mocz, dając innym psom możliwość wąchania i otrzymywania wszelkiego rodzaju informacji. Można to również zrobić za pomocą innych wydzielin, jak ślina.
Jak psy komunikują się z ludźmi?
Jeśli masz jednego lub więcej psów jako członków swojej rodziny, z pewnością nie będzie zaskoczeniem, że te psy świadomie komunikują się z nami. Te czułe małe zwierzęta są od szczeniąt prawdziwymi gąbkami, które pochłaniają wszelkiego rodzaju informacje o tym, jak się z nami komunikować.
Innymi słowy, psy od najmłodszych lat uczą się: powiąż swoje działania z konsekwencjamii dzięki tym skojarzeniom uczą się, jak mogą wyrażaj swoje intencje i proś nas o rzeczy. Na przykład, jeśli jako szczeniak, twój pies kojarzył, że za każdym razem, gdy liże twoją rękę, karmisz go, czy nie byłoby dziwne, że za każdym razem, gdy był głodny, lizał twoją rękę, aby dać ci znać.
Z tego powodu każdy pies ma unikatowy sposób komunikować się z ludzkim nauczycielem i nic dziwnego, że doskonale go rozumiesz za każdym razem, gdy chce iść na spacer lub chce, abyś napełnił jego miskę wodą.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak psy się komunikują?, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.