Zawartość
- Co to jest kaliciwirus kotów?
- Dlaczego kaliciwirus kotów jest niebezpieczny?
- Kaliciwirus kotów - jak się przenosi?
- Objawy kaliciwirusa kotów
- Jaka jest diagnoza?
- Leczenie kaliciwirusa kotów
- Kaliciwirus kotów – profilaktyka
Na Ekspert od zwierząt chcemy jak najlepiej dla Twojego pupila, dlatego staramy się zająć wszystkie choroby, stany i zachowania, które mogą pojawić się u Twojego futrzanego przyjaciela.
Z tej okazji porozmawiajmy o Kaliciwirus kotów, objawy i leczenie, ponieważ ta choroba jest niezwykle powszechna wśród kotów i może być niebezpieczna dla twojego kota, jeśli nie zostanie wykryta na czas.
Zawsze pamiętaj, aby nie leczyć swojego zwierzaka sam, udaj się do weterynarza w przypadku jakichkolwiek nietypowych objawów lub zachowania i daj swojemu małemu przyjacielowi całą miłość, opiekę i pożywienie, których potrzebuje, aby być silnym, zdrowym i szczęśliwym zwierzęciem.
Co to jest kaliciwirus kotów?
To jest choroba wysoce zaraźliwy zwykle dotyczy to dużych kolonii kotów, ze względu na łatwość, z jaką wirus jest przenoszony. Może jednak pojawić się również wśród kotów domowych.
Kaliciwirus (FCV) jest rodzaj kociej grypy. Przejawia się jako ostra choroba układu oddechowego, która atakuje górne drogi oddechowe kota i może powodować zapalenie zatok i nieżyt nosa. Wirus należy do rodziny caliciviridae, lubić Wezywirus.
Nawet jeśli wydaje się, że zostały wyleczone, koty dotknięte chorobą mogą stać się zdrowymi nosicielami, co ma miejsce w przypadku wysokiego poziomu przenoszenia tej choroby.
Dlaczego kaliciwirus kotów jest niebezpieczny?
Kaliciwirus kotów to wirus, którego szczep zakaźny łatwo się zmienia, to znaczy, że ten sam szczep przystosowuje się i zmienia w zależności od środowiska, w którym się znajduje, i wymagań, jakie stawia, tak że wirus rozwija małe odmiany.
Te różnice doprowadziły do powstania dużej liczby szczepów tej choroby, co utrudnia identyfikację i precyzyjne zapobieganie.
Ponadto, nawet koty zaszczepione przeciwko wirusowi mogą go zarazić., właśnie ze względu na tę zdolność zmienności. Oczywiście zaszczepienie ich znacznie zmniejsza szanse, dlatego uważa się to za obowiązkowe.
Występuje bardzo często w koloniach lub schroniskach dla dzikich kotów, ponieważ bardzo łatwo się rozprzestrzenia. Jeśli jednak twój kot domowy ma dostęp do zewnątrz, może również zostać zarażony i inne koty w domu, jeśli takie istnieją.
Czasami twój kot może przewlekle zarażać się tym wirusem, a nawet stać się nosicielem, co oznacza, że nie będzie wykazywał żadnych objawów ani dyskomfortu, ale może przenosić chorobę na inne koty.
Kaliciwirus kotów - jak się przenosi?
Główna droga zarażenia przebiega przez bezpośredni kontakt z zarażonymi kotami lub nosicielami, ponieważ jest transportowany w ślinie i kale, choć w mniejszych proporcjach.
Najczęstszym sposobem zarażenia są przedmioty lub przestrzenie używane lub odwiedzane przez zarażonego kota i które wiążą się z kontaktem z płynami zwierzęcymi, takimi jak karmniki, zabawki i łóżka toaletowe, ponieważ bakterie mogą przetrwać w tych obszarach do 28 dni.
Są bardziej podatni na zarażenie się wirusem młode szczenięta, bezdomne zwierzęta, starsze koty i koty z obniżoną odpornością. Jednak każdy kot może zostać zarażony wirusem, dlatego ważne jest, aby być na bieżąco ze szczepieniami i niezbędną opieką, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się.
Należy zauważyć, że wirus ten nie rozprzestrzenia się na ludzi ani psy.
Objawy kaliciwirusa kotów
O kaliciwirus kotów jest to choroba układu oddechowego, ponieważ wirus przedostaje się do zwierzęcia przez usta lub nos, osadzając się w tkance limfatycznej odpowiadającej części ustnej gardła, wpływając na płuca. Jej objawy to:
- Przeziębienia
- kichanie
- Śluz
- Zapalenie spojówek
- Wrzody podniebienia
- Owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej
- owrzodzenie nosa
- Depresja
Choroba może ulec pogorszeniu przez zapalenie płuc i zapalenie stawów, chociaż zdarza się to tylko w rzadkich przypadkach. Niektóre szczepy powodują gorączkę i kulawiznę.
Objawy zwykle pojawiają się od 2 do 10 dni po zarażeniu. Ból wrzodów jamy ustnej powoduje kot przestań jeść. Zapalenie spojówek może również powodować owrzodzenie rogówki, ze względu na wysiłki zwierzęcia, aby się podrapać.
Cykl wirusa trwa około czterech tygodni i większość kotów wraca do zdrowia, chociaż zdarzają się przypadki przewlekłe i zdrowi nosiciele. Około 80% kotów przestaje zarażać wirusem 75 dni po wyleczeniu, ale pozostałe 20% staje się zdrowymi nosicielami na lata, a nawet do końca życia.
W ostatnich latach odkryto bardziej zjadliwy i niebezpieczny szczep tego wirusa, zwany feline systemic virulent calicivirus (VS-FCV), którego dodatkowymi objawami są:
- Żółtaczka (żółta skóra)
- Obrzęk twarzy i kończyn
- Wrzody na opuszkach stóp, nosie, ustach i uszach
- wypadanie włosów
- Zapalenie dziąseł
- Zapalenie jamy ustnej
Jeśli nie zostanie załatwiona w odpowiednim czasie i we właściwy sposób, wirus może spowodować śmierć.
Jaka jest diagnoza?
Objawy pomagają szybko dowiedzieć się, czy masz do czynienia z przypadkiem kaliciwirusa kotów, zwłaszcza gdy owrzodzenia pojawiają się w pysku zwierzęcia. Jednak testy laboratoryjne są wykonywane z kultury tkankowe błony śluzowej jamy ustnej i gardła.
Leczenie kaliciwirusa kotów
Po potwierdzeniu obecności wirusa i zidentyfikowanego szczepu zostanie przepisane leczenie. To nie jest lek, który zabija wirusa, jednak są przepisywane leki zapewniające wsparcie dla zwierzęcia w czasie trwania jego cyklu chorobowego, co pozwala złagodzić objawy i zapobiec ich pogorszeniu.
Antybiotyki są przepisywane na możliwe infekcje, a także leki, które pomagają kotu lepiej oddychać i leki przeciwbólowe, aby kontrolować ból. Dodatkowo podaje się leki przeciwwirusowe w celu kontrolowania skutków infekcji.
Nawodnienie jest niezwykle ważne, dlatego w zasadzie leczenie płynoterapią zostanie przepisane zgodnie z kryteriami lekarza.
Jeśli kot odmawia jedzenia z powodu bólu, zalecamy oferowanie miękkiego, pachnącego pokarmu. Jeśli to zawiedzie, należy skorzystać z karmienia wspomaganego w postaci płynnej, za pomocą strzykawki, zawsze uważając, aby zwierzę nie zraniło się i nie spowodowało niepotrzebnego stresu.
Przed wydzieliną śluzu i łzami należy pomóc kotu w ciągłe czyszczenie Wykonany z kawałka wilgotnej bawełny, aby uniknąć dyskomfortu kota i zapobiec ewentualnym komplikacjom spowodowanym przez bakterie.
Kociak powinien być trzymany w wygodnym, ciepłym i wolnym od przeciągów środowisku, aby wspomóc jego szybki powrót do zdrowia. Ponadto ważne jest, aby zwierzę pozostawało odizolowane od innych kotów w swoim otoczeniu i unikało wtargnięć za granicę.
Skonsultuj się z lekarzem weterynarii na temat możliwości przeprowadzenia testów w celu wykluczenia chorób, takich jak białaczka i niedobór odporności kotów, ponieważ koty cierpiące na tego typu infekcje prawdopodobnie łatwiej zapadają na inne choroby.
Kaliciwirus kotów – profilaktyka
U zwierząt domowych zalecamy przestrzeganie schematu szczepień kociąt, wskazanego przez lekarza weterynarii, powtarzając dawki przypominające co roku. Chociaż nie powstrzyma to wirusa przed rozprzestrzenianiem się w stu procentach, będzie lepiej chroniony niż inne zwierzęta.
Jeśli uratowałeś zagubionego kota, musi on pozostać odizolowany od innych zwierząt do czasu wykonania badań laboratoryjnych niezbędnych do wykluczenia tej i innych chorób.
Jeśli chodzi o schronisko, szczepienia są również niezbędne. Koty, u których potwierdzono zakażenie kaliciwirusem kotów, należy oddzielić od innych, aby uniknąć epidemii. Każdy musi mieć swojego indywidualnego zjadacza i własną piaskownicę. Okresowo konieczne jest dezynfekowanie używanych przez niego przedmiotów produktami, które eliminują wirusa i nie są szkodliwe dla kotów.
Osoby odpowiedzialne za schronisko muszą zająć się ostatnimi chorymi zwierzętami, po zajęciu się wszystkimi innymi. Powinni umyć twarze i ramiona oraz zmienić ubranie, kiedy skończą z nosicielami wirusa.
Obszar, w którym będą izolowane zwierzęta z kaliciwirusem, powinien mieć odpowiednią wentylację, niską wilgotność i chłodną temperaturę. Pomieszczenia będą często sprzątane.
Najważniejszą rzeczą w zapobieganiu tej chorobie, oprócz utrzymania schematu szczepień, jest zachowanie ścisłej higieny, która zapobiega jej rozprzestrzenianiu się.
Ten artykuł służy wyłącznie do celów informacyjnych, na PeritoAnimal.com.br nie jesteśmy w stanie przepisać leczenia weterynaryjnego ani przeprowadzić żadnego rodzaju diagnozy. Sugerujemy zabranie zwierzaka do weterynarza na wypadek, gdyby miał jakiekolwiek dolegliwości lub dyskomfort.