Zawartość
- Historia australijskiego pasterza
- Bydło australijskie: charakterystyka
- Bydło australijskie: osobowość
- Bydło australijskie: opieka
- Bydło australijskie: edukacja
- Bydło australijskie: zdrowie
Bydło australijskie, znane również jako blue heeler lub red heeler, w zależności od rodzaju sierści. Ten pies ma niesamowite zdolności do treningu, pasterstwa i ćwiczeń fizycznych, będąc wyjątkowym psem w różnych psich dyscyplinach sportowych.
Australijski Cattleman to doskonały pies, ale to nie jest dla żadnego właściciela. Jego wielkie potrzeby fizyczne, pobudzenie psychiczne i edukacja sprawiają, że jest praktycznie wyłącznie dla doświadczonych osób.
W tym arkuszu PeritoAnimal powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć, jeśli myślisz o adopcji australijskiego pasterza: jego zachowanie, charakter, opiekę, jakiej potrzebują i jak powinna wyglądać jego edukacja. Nie zapomnij skomentować i podzielić się swoimi opiniami, czytaj dalej.
Źródło
- Oceania
- Australia
- Grupa I
- Rustykalny
- muskularny
- krótkie łapy
- zabawka
- Mały
- Średni
- Wspaniały
- Ogromny
- 15-35
- 35-45
- 45-55
- 55-70
- 70-80
- ponad 80
- 1-3
- 3-10
- 10-25
- 25-45
- 45-100
- 8-10
- 10-12
- 12-14
- 15-20
- Niski
- Przeciętny
- Wysoka
- Nieśmiały
- bardzo wierny
- Aktywny
- Dominujący
- Domy
- wędrówki
- Pasterz
- Sport
- uprząż
- Przeziębienie
- Ciepły
- Umiarkowany
- Krótki
- Gładki
- Ciężko
- gruby
Historia australijskiego pasterza
australijski pasterz pochodzi z Australii. Europejscy osadnicy, którzy wyemigrowali do Australii pod koniec XVIII i na początku XIX wieku, potrzebowali psów „pasterzy” zdolnych do radzenia sobie z dzikim bydłem w najtrudniejszych warunkach środowiskowych. Niestety dla nich przywiezione psy nie wytrzymały upału i ekstremalnych warunków pracy.
Dlatego w 1840 roku niejaki Hall postanowił przejechać przez niektóre… collie blue-blackbird z dingo. Rezultatem był poprzednik obecnego australijskiego pasterza. Późniejsze krzyżówki obejmowały dalmatyńczyka, bulteriera i australijskiego kelpie. W końcu uzyskano niestrudzonego, inteligentnego i odważnego psa, zdolnego do radzenia sobie z najbardziej niezdyscyplinowanym bydłem w najbardziej ekstremalnych warunkach. Australijski hodowca bydła nie jest obecnie najpopularniejszym psem, ale cieszy się sporą liczbą fanów, którzy dzielą z nim swoje życie, psie sporty i pracę z żywym inwentarzem. To niesamowity pies, ale nie nadaje się dla żadnego właściciela.
Bydło australijskie: charakterystyka
ciało Australijski pies pasterski jest silny, muskularny i zwinny i ma wielką siłę. Jest nieco dłuższy niż wysoki i ma równą górną linię (nie skośną). Klatka piersiowa jest głęboka i muskularna. TEN głowa jest solidna, ale dobrze proporcjonalna do reszty ciała, a jej cechy wskazują, że ta rasa ma krew psa dingo. Nos jest czarny. Oczy są owalne, średnio i ciemnobrązowe. Mają wesoły, inteligentny wygląd, co jest podejrzane, gdy zbliżają się nieznajomi. Uszy są średnie, szerokie u nasady, muskularne, stojące i nieco spiczaste.
Ogon jest umiarkowanie nisko osadzony i prawie sięga do stawu skokowego. Gdy pies odpoczywa, ogon blokuje się z lekkim zgięciem. Gdy pies jest w akcji, unieś ogon, ale nie wyżej niż pionowo.
Australijska sierść bydła jest miękka i dwuwarstwowa. Warstwa zewnętrzna ma bardzo przylegające, twarde, gładkie i dobrze przylegające do ciała włoski. Warstwa wewnętrzna jest krótka i gęsta. Płaszcz może być niebieski (niebieskie, niebieskie, czarne lub ogniste plamy) lub cętkowany czerwony (małe czerwone plamki rozsiane po całym ciele, nawet w warstwie wewnętrznej i mogą mieć ciemniejsze czerwone plamy na głowie). Oto rozróżnienie między czerwony obcas i niebieski obcas, dwie nazwy, które akceptują różne warstwy australijskiego psa pasterskiego.
Te psy są średnie, a wysokość w kłębie u samców waha się od 46 do 51 centymetrów. Wysokość na skrzyżowaniu samic waha się od 43 do 48 centymetrów. Waga wynosi zwykle od 25 do 50 funtów, w zależności od rozmiaru.
Bydło australijskie: osobowość
Te psy charakteryzują się tym, że bardzo lojalny, energiczny, niestrudzony, odważny, twardy i super mądry. Są bardzo przywiązani tylko do jednej osoby, dlatego są uważani za „psy jednej miłości”. Są doskonałymi strażnikami i potrafią być bardzo zaciekli, gdy muszą bronić tego, co do nich należy. Jego temperament jest znacznie lepiej przystosowany do pracy psa pasterskiego niż do jakiejkolwiek innej działalności.
Walory tego psa nie pozostały niezauważone przez dużą liczbę osób, które cieszyły się jego towarzystwem. Jej wielkie zdolności fizyczne i psychiczne stanowią nie lada wyzwanie dla każdego właściciela. Jak powiedzieliśmy wcześniej, australijski pasterz nie pies dla nikogo. Twój niepokój, inteligencja i siła fizyczna będą potrzebowały właściciela, który jest proaktywny, energiczny i chętny do stymulowania swojego psa (w posłuszeństwie i grach). Potrzebują też dużo ruchu i nie są dobrymi zwierzętami domowymi dla osiadłych rodzin lub dla osób niedoświadczonych w obsłudze psów.
Jeśli zastanawiasz się nad posiadaniem australijskiego pasterza, musisz mieć pewność, że możesz zaspokoić jego potrzeby fizyczne, co powinno obejmować kilka codziennych spacerów, ćwiczeń, wycieczek, posłuszeństwa i stymulacji.
Bydło australijskie: opieka
To jedna z ras psów, w których pielęgnacja włosów jest bardzo prosta. Szczotkowanie wystarczy raz w tygodniu, aby utrzymać sierść australijskiego bydła w dobrej kondycji. Nie trzeba kąpać się bardzo często, wystarczy to zrobić tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne. Minimalna odległość między kąpielami powinna wynosić miesiąc, w przeciwnym razie możesz eliminować naturalną warstwę ochronną skóry.
Australijscy hodowcy bydła potrzebują dużo ćwiczeń i dużo uwagi. Musimy pamiętać, że nie są to psy do pozostawienia samych w ogrodzie. Będą czuli się dobrze na wsi, gdzie mogą ćwiczyć w dużym ogrodzie, zwłaszcza jeśli mają towarzysza z paczki, który może biegać i cieszyć się naturą.
Jeśli mieszkasz w środowisku miejskim, australijski pies pasterski będzie potrzebował co najmniej 3 spacerów dziennie, aby wyeliminować stres i niepokój. Powinien również cieszyć się co najmniej 10 minutami, w których może swobodnie biegać bez smyczy.
Sporty psów mogą pomóc w skierowaniu ogromnych ilości energii, którą mają Australijczycy. Jednak z naszym psem też możemy ćwiczyć, to wspaniały pomysł, bo to rasa, która nienawidzi samotności i zindywidualizowanego życia. Odkryj kilka ćwiczeń, które możesz wykonać ze swoim australijskim hodowcą bydła. Oczywiście kwintesencją sportu australijskich pasterzy jest pasterstwo (wypas).
Bydło australijskie: edukacja
Australijscy hodowcy bydła są bardzo blisko swoich rodzin, ale często są podejrzliwi i powściągliwi w stosunku do obcych. Mogą być również niezręczne w przypadku dzieci. Dlatego bardzo ważne jest nawiązywanie kontaktów z psami z różnymi ludźmi, zwierzętami domowymi iz różnymi istniejącymi środowiskami (wieś, miasto, miasto, plaża...). TEN różnorodność w socjalizacji Australian Cattle Puppy będzie kluczem do osiągnięcia towarzyskiego, szczęśliwego, stabilnego i nieustraszonego dorosłego psa.
Z drugiej strony australijscy hodowcy bydła mogą dotrzeć wyjątkowe rezultaty w niektórych specjalnościach szkolenia psów, ale mogą być również trudne do wyszkolenia w celu większej ilości prac domowych. Są to bardzo inteligentne psy, ale ich silne instynkty i duża energia utrudniają trenowanie zachowania samokontroli w codziennych sytuacjach. Zwłaszcza, gdy trener jest niedoświadczony. Tradycyjny trening nie sprawdza się z tymi psami, w końcu kara, bójki i maltretowanie to bardzo negatywny sposób na rozwijanie naszej relacji z tak niesamowitym psem. Powinniśmy całkowicie unikać tego typu sytuacji, stosując pozytywne wzmocnienie, cierpliwość oraz własny rozwój i inicjatywę psa. Na przykład korzystanie z pilota jest wysoce zalecane.
Ze względu na swoje cechy psów pracujących, australijscy hodowcy bydła mogą mieć problemy z zachowaniem, gdy są brutalnie karane, nie otrzymują potrzebnego ruchu lub nie mają żadnej stymulacji umysłowej. Wtedy stają się nerwowe, destrukcyjne i zestresowane. Większość australijskich hodowców bydła została porzucona z powodu właścicieli, którzy nie rozumieli potrzeb tego psa.
Bydło australijskie: zdrowie
Niestety, mimo że jest to niezwykle pracowity pies, australijski hodowca bydła jest skłonny do różnych chorób dziedzicznych. Do najczęstszych należą: dysplazja stawu biodrowego, głuchota, postępujący zanik siatkówki oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Niekiedy zdiagnozowano również zaćmę, zwichnięcie soczewki wewnątrzgałkowej i chorobę von Willebranda.